W okresie ciąży w związku z rosnącą macicą, powłoki brzuszne (a więc znajdujące się w nich otrzewna, tkanka powięziowa, mięsień poprzeczny brzucha , mięśnie skośne, kresa biała, kresy półksiężycowate oraz skóra) ulegają zmianom. Mięśnie proste brzucha w sposób fizjologiczny oddalają się od siebie i wydłużają, co pozwala dać miejsce rozwijającemu się dziecku w łonie mamy. Oddalanie się mięśni prostych brzucha od siebie jest procesem naturalnym w przebiegu ciąży. Po porodzie fizjologicznie powinny powrócić do swojego stanu sprzed ciąży. Jednakże jest więc czynników mogących zaburzyć proces obkurczania się mięśni, kresy i powrotu ich do stanu z okresu przed porodem. W przypadkach zaburzenia w obrębie brzucha pomocna staje się fizjoterapia, która opiera się na:
- palpacyjnej ocenie stopnia zaburzenia pracy powłok brzusznych,
- wykorzystaniu USG, dzięki czemu w ekranie aparatury uzyskamy obraz pracy poszczególnych mięśni w obrębie powłok brzucha oraz szerokość kresy białej oraz kres półksiężycowatych i ewentualnych ich uszkodzeń
- ocenie postawy ciała pacjentki , bowiem wpływ na funkcjonowanie i wygląd ściany brzucha ma cały organizm (przykurcze, zmniejszone ruchomości, ograniczenia, urazy wcześniejsze)
- na wykonaniu testów funkcjonalnych – które pozwolą pokazać nam stopień i jakość pracy mięśni
- podjęciu terapii dostosowanej do potrzeby pacjentki (terapia manualna, tejping)
- wdrożeniu ćwiczeń oddechowych, ćwiczeń hipopresyjnych
- zadaniach domowych dla pacjentki
- edukacji pacjentki w codziennych czynnościach, które wspomogą proces terapii.